Można zatem zapytać jakie są szanse, że wejdziemy w kontakt z inteligentnym życiem, które nie powstało na Ziemi? Jeśli weźmiemy pod uwagę ogrom wszechświata, to wydaje się mało prawdopodobne, że Ziemia jest jedynym miejscem zamieszkanym przez inteligentne życie, jak niedawno stwierdził szef NASA Bill Nelson [3]. Bardziej istotne pytania brzmią: gdzie jest obce życie, na jakim jest poziomie rozwoju, a biorąc pod uwagę czas potrzebny na wysyłanie i odbieranie sygnałów w ogromnej galaktyce, czy nadal jest w pobliżu?

Komunikujące się inteligentne cywilizacje pozaziemskie (ang. CETI – Communicating Extra-Terrestrial Intelligence) są przedmiotem badań od dłuższego czasu. Między innymi, instytut Search for Extra-Terrestrial Intelligence (SETI) [4] od dziesięcioleci skanuje gwiazdy w poszukiwaniu obcego życia. Nie odniesiono sukcesu, choć praca instytutu dostarcza przydatne dane i szkoli badaczy egzoplanet.

Breakthrough Listen Project [5] Yuri Milnera (Projekt Przełomowego Nasłuchu), wspierany przez nieżyjącego już prof. Stephena Hawkinga i instytut SETI, wykorzystuje teraz różne teleskopy do poszukiwania CETI. Naukowcy pracujący nad projektem interpretują odbierane sygnały radiowe i rozwiązują problemy związane z odległymi sygnałami i zakłóceniami radiowymi [6].

Obserwując światło gwiazdy przyćmionej przez poruszającą się planetę, badacze są w stanie odkryć właściwości tejże planety [7]. Wiele poszukiwań życia na odległych planetach wiąże się z bliższym przyjrzeniem się atmosferom ciał niebieskich i szukaniem związków chemicznych, takich jak chlorofluorowęglowodory (CFC), potocznie zwanych freonami [8], obecne niegdyś w lakierze do włosów. Mogą one wskazywać na szkody środowiskowe spowodowane przez cywilizację zaawansowaną technologicznie. Interesującą kwestią dotyczącą CFC jest to, że prawdopodobnie byłyby obecne w atmosferze egzoplanet do 100 000 lat po użyciu, znacznie dłużej niż krótkoterminowe biomarkery, takie jak tlen. Ta właściwość sprawia, że są użytecznym narzędziem do wykrywania dawno wymarłych cywilizacji, w których atmosferach nie ma już tlenu.

Coraz większe i potężniejsze teleskopy w większym stopniu pozwalają naukowcom przeszukiwać nasz zakątek galaktyki w poszukiwaniu planet podobnych do Ziemi [9]. A może obcy już nas obserwują? Wygląda na to, że życie na Ziemi można było oglądać z 1715 systemów gwiezdnych w odległości 100 parseków od Słońca od zarania wczesnej cywilizacji ludzkiej. Oznacza to, że CETI mogą zobaczyć nasz rozwój, ponieważ kilka z tych systemów zawiera znane egzoplanety.

Fale radiowe z Ziemi przeszły już przez 75 naszych najbliższych systemów gwiezdnych. Oznacza to, że mieszkańcy pobliskich egzoplanet o podobnych możliwościach technologicznych co my mogliby widzieć i badać Ziemię w ograniczony sposób, gdy krążymy wokół Słońca, nawet śledząc zmiany po rewolucji przemysłowej w poziomie CO2 w naszej atmosferze.

NASA niedawno zaproponowała nowe ramy komunikacji z naukowcami i opinią publiczną na temat poszukiwania nowych form życia [10]. Jest to szczególnie ważne w erze mediów społecznościowych, kiedy praktycznie każde odkrycie można nagiąć i przekręcić w celu stworzenia sensacyjnych artykułów prasowych. Sugerowane protokoły pomogłyby naukowcom pokazać ich odkrycia zaintrygowanej opinii publicznej, zachowując jednocześnie sens i integralność informacji. Jest to kluczowe w epoce, w której może dojść do pierwszego kontaktu z innymi cywilizacjami i być źródłem powszechnej paniki [11].

Ale gdzie są teraz wszyscy obcy? Biorąc życie na Ziemi za wskaźnik, naukowcy szacują, że obecnie w naszej galaktyce może być od dziesiątek do setek (w zależności od zastosowanego modelu) CETI [12]. Gdyby były one rozłożone równomiernie w całej galaktyce (chociaż nie ma szczególnego powodu, żeby tak myśleć) oznaczałoby to, że najbliższy CETI byłby oddalony o tysiące do dziesiątek tysięcy lat świetlnych. Co za tym idzie, ​​komunikacja byłaby trudna lub praktycznie niemożliwa na naszym obecnym poziomie rozwoju technologicznego.

A może kosmici już tu są? To pytanie z pogranicza science-fiction, ale nie jest bezpodstawne. Termin „niezidentyfikowany obiekt latający” (UFO) został stworzony przez armię amerykańską w latach pięćdziesiątych XX wieku, aby opisać niewyjaśnione (przynajmniej dla ogółu społeczeństwa i tych bez odpowiedniego poziomu uprawnień) poruszające się obiekty na niebie.

Kongres USA niedawno zlecił jawny raport na temat UFO, który został wydany w połowie 2021 r. wśród wielu oczekiwań i rozczarowań [13],  ponieważ nic nie wyjaśnia [14]. Parafrazując tekst: setki pilotów i obserwatorów naziemnych widziało na niebie rzeczy, które poruszają się dziwnie i być może nie powinno ich tam być. Niestety, głównie relacje naocznych świadków nie są podstawą do dalszych badań. Dwóch pilotów Marynarki Wojennej USA opisało niedawno biały obiekt na niebie, który odzwierciedlał ich ruchy podczas lotu, ale zapisy takich wydarzeń są rzadkie [15].

W 2020 roku na pustyni Utah odkryto 3-metrowy monolit, który został usunięty kilka dni później. Powróciły rozmowy o podróżnikach z kosmosu, ponieważ podobne konstrukcje wzniesiono również w Kalifornii i Rumunii [16], jednak wydają się one być instalacjami artystycznymi, a nie konstrukcjami pozaziemskimi. To pokazuje choćby tyle, że jeśli kosmici zdecydują się nas odwiedzić, powinni przybyć w gigantycznych monolitach, ponieważ jest to wyraźnie obraz obcej technologii, z którą czujemy się bardzo komfortowo. Kubrickowi by się spodobało.