W kategoriach ekonomicznych, zapylanie przez owady szacuje się na około 10% światowej produkcji rolnej wykorzystywanej do zaopatrzenia ludzi w żywność [6]. W rzeczywistości jednak, jedna trzecia spożywanych przez nas produktów rolnych pochodzi z roślin, które są przynajmniej częściowo zależne od zapylaczy [7]. Wśród nich jest kilka gatunków roślin, których przetrwanie w pełni zależy od zapylania przez zwierzęta. Oto jeden przykład, który dotyczy chyba wszystkich – bez zapylaczy musielibyśmy obyć się bez czekolady [8]! Wiąże się to z faktem, że zapylanie jest niezwykle ważne dla ogólnego zachowania bioróżnorodności roślin, a tym samym funkcjonalnych ekosystemów.

Oprócz zapylania, owady oddziałują na środowisko na inne ważne sposoby, z których czasem nie zdajemy sobie sprawy. Jednym z nich jest przede wszystkim ich udział w rozkładzie materii organicznej, który jest kluczowy dla poprawnego cyklu substancji odżywczych – nutrientów [9]. Ponadto, owady są podstawą łańcucha pokarmowego, stanowiąc pożywienie dla ptaków i innych zwierząt. Wreszcie, niektóre gatunki owadów odgrywają główną rolę w zwalczaniu szkodników zagrażających uprawom rolnym [5].

W ciągu ostatnich 30 lat zaobserwowano ponad 75%-owy spadek biomasy owadów latających [10]. Istnieje wiele przyczyn tego spadku, a do głównych przyczyn należą m. in. intensyfikacja rolnictwa i zmiany klimatyczne – które w rzeczywistości są ze sobą powiązane [11]. Można je ująć bardziej szczegółowo, mianowicie w kontekście wylesiania i urbanizacji (niszczenia siedlisk) oraz ekstensywnego stosowania pestycydów [12, 13]. Badania przeprowadzone na pszczołach wykazały w szczególności, że niektóre rodzaje pestycydów powodują długotrwałą toksyczność, którą należy lepiej ocenić za pomocą rutynowych ocen ryzyka, biorących pod uwagę chroniczne narażenie dzikich zwierząt na te substancje [14, 15].

W przypadku masowego wymierania zapylaczy produkcja roślinna zmniejszyłaby się o 5-8% [9, 10]. Miałoby to duży wpływ na zapotrzebowanie na grunty do celów rolnych, a w konsekwencji na globalną zmianę środowiska [10]. Kluczowa jest szczególnie ochrona dzikich zapylaczy. Badania sugerują niestety, że niekontrolowany wzrost pszczelarstwa miałby negatywne wpływ na bioróżnorodność dzikich zapylaczy do tego stopnia, że wpłynąłby na ich funkcjonowanie w naturalnych ekosystemach i zmniejszyłby ogólną wydajność zapylania [16].